Arkamdan gelmişti, neden bilmem teslim olmuştum ben de. Sıkı sıkı sarılmıştı, aslında ben başlatmıştım bu oyunu. Evet bi oyun olarak başlamıştı önce. Sonra ne olduğunu anlamadan kendimi kollarında bulmuştum. Düşünmüştü önce, sarılmadan önce her şeyi tartmıştı. Aslında sarılmak neden bu kadar zordu bilmiyorum ama yine de hiç düşünmemiştim o zaman. Her şey bir anda olmuştu. Kendimi bu oyuna kaptırmıştım. Zaman geçti böyle. Sıkı sıkı sarılan kollar çözülmeye başladı, aslında tam açılsa kaçardım belki de, denedim de ama kaçamadım. Artık sadece kaçmak istediğimde gerçekten sarılıyordu. Uykuya daldım, bir rüya gördüm. Çoook uzun bir rüya. Uyanmadım yada uyanmak istemedim. Sarıldığı için yüzünü göremiyordum zaten, sevdiğim bir yüzü koydum yerine, olmayan bir yüz, bir hayal ve o yüzü gördüm rüyamda. Uzun uzun seyrettim doyamadım. Sonra bir gün sarsılarak uyandırıldım uykumdan. Artık bana sarılmıyordu, tam karşımda duruyordu gerçek yüzüyle. Ama ben kaçamadım, aklıma gelmedi yada korktum. Çok geç olmuştu sanırım yada alışmıştım uykuya ve bana sarılan kollarına. Uzakta kendimi yalnız hissedecektim, çaresiz ve küçük. <esinmataracı>
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder